Najstarszy zachowany plan Wieliczki, wykonany w roku 1638 przez Marcina Germana, ówczesnego geometrę oraz Wilhelma Hondiusa, rytownika i kartografa świadczy o tym, że już wówczas, w miejscu dzisiejszego Halitu Kuchni Wielickiej był zaznaczony budynek.

Był uwzględniany również na późniejszych mapach. Budynek został zmieniony około 1822 roku lub wzniesiony na nowo. Umieszczono w nim świadectwo czasów minionych – belką stropową, na której między innymi widnieje data 3 LIPCA A.D. 1632, rozety cyrklowe i słowa „Błogosław Boże ten dom y mieszkającym w nim”. Tę belkę odkryto podczas remontu dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.

Teraz we wnętrzu odsłonięto świerkowe i jodłowe bale, z których zbudowano dom. Przez wiele lat była na nich ciemna boazeria. Ich wyeksponowanie podkreśla historyczne walory obiektu i wartości kulturowe, których jest świadectwem.

Do tradycji nawiązuje też obecna aranżacja wnętrz i potrawy serwowane w Halicie Kuchni Wielickiej.